จิตว่างจากตัวตน

จิตว่างจากตัวตน
คนที่วางเป็นไม่ใช่ไม่ทำอะไรเลย
ใช้ชีวิตได้ตามปกติ ตามหน้าที่
ด้วยความไม่ยึดติด ไม่เหนื่อย ไม่ท้อ
เพราะไร้ในท่ามกลาง

เมื่อ"วางเป็น" ก็อยู่เย็นเป็นสุข
ทีนี้เราอยู่ที่ไหน เราก็มีชีวิตที่มีความสุข
เพราะเราวางเป็น !

คนที่เขาวางเป็น
ไม่ใช่เขาไม่ทำอะไรเลย
อันนั้น เรียกว่า ปล่อยปละละเลย

ไม่ใช่เขาทิ้งโลก
ไม่ใช่ว่าเขาทอดธุระ
เขาใช้ชีวิตได้ตามปกติ
ตามภาระหน้าที่ แต่วางที่ใจ !!

คนที่ใจวางได้
กลับมีพลังที่จะต่อสู้กับชีวิตมากกว่าเดิม
เพราะทำด้วยความไม่ยึดติด
ไม่รู้สึกเหนื่อย ไม่รู้สึกท้อ

ตราบใดที่ยังมีหน้าที่ มีร่างกายอยู่
ก็ทำไปตามสมควร
แต่ใจ จะเรียกว่า "ไร้ในท่ามกลาง"
คือไร้ตัวตนเลย จิตว่างจากตัวตน

ภายนอกจะวุ่นวายอย่างไรก็วุ่นไป
ข้างในไม่วุ่นด้วย !
จะเป็นแค่ตื่นรู้ ไม่อะไรกับอะไรเลย
นั่นแหละ สภาวะของการปฏิบัติธรรม

แล้วเราก็สามารถใช้ชีวิตได้เป็นปกติ
แต่ทำโดยไม่ยึดติด ทำได้เป็นปกติ
ทำด้วยใจที่ปล่อยที่วาง

ในทางกลับกันคนที่เขาแบกไว้
วางไม่เป็น!
แบกไว้ ไม่ใช่ว่าจะแก้ปัญหาได้นะ
กลับทุกข์หนักเข้าไปอีก
เพราะแบกทั้งหมด อดีต อนาคต ปัจจุบัน
เดี๋ยวก็คิดก็วนไปเรื่อยไม่จบ

บางทีผ่านมาแล้วตั้งนานก็เก็บมาคิดอยู่นั่น
บางทีเรื่องยังไม่มาก็คิดกังวลไปก่อน
แบกทุกสิ่งทุกอย่าง

เพราะฉะนั้น ถ้าวางไม่เป็นอยู่ที่ไหนก็ทุกข์
ทุกข์เพราะการแบก ถ้าวางได้ก็หลุด

#เดินจิต #จิตว่าง #สุญญตา

-------------------------------

พระมหาวรพรต กิตฺติวโร