ถ้าเราดำเนินชีวิตอย่างมีสติ ปล่อยวางสิ่งต่าง ๆ เป็น ความเครียดไม่เกิด ความวิตกกังวลไม่เกิด

ท่านทั้งหลายก็มีกำลังใจที่จะวางสิ่งต่าง ๆ ภายนอก
มาสู่การปฏิบัติธรรม เจริญสติปัฏฐานสี่ได้
เราก็ตั้งใจของเราให้ดี วางแล้วก็วางให้จริง
ปิดโทรศัพท์ ลองตัดภาระต่าง ๆ
เครื่องกังวลเครื่องร้อยรัดต่าง ๆ สักสามวันก็ยังดี
ลองมีสติอยู่กับตัวเองดู ฝึกที่จะอยู่กับตัวเอง
ทำความรู้สึกตัวอยู่เสมอ ๆ ดู
เรียกว่าฝึกที่จะหยุดใจไว้นิ่ง ๆ
.
ปกติใจมันนิ่งหรือเปล่า
ส่วนใหญ่แล้วมันก็ไหลไปเรื่อย
เรียกว่าเราอยู่กับโลกของความคิดปรุงแต่ง
คนเราทุกวันนี้มันก็ทุกข์เพราะความคิดนี่แหละ
เกิดความเร่าร้อนต่าง ๆ ตามมามาก
เกิดความเครียดความวิตกกังวล
สุขภาพจิตแย่ สุขภาพกายก็พลอยแย่ไปด้วย
โรคภัยไข้เจ็บก็ตามมามาก
ทำงานเท่าไรก็หมดค่ารักษาพยาบาล
โรคต่าง ๆ ก็มาจากสุขภาพจิตเป็นส่วนใหญ่
ความเครียดความวิตกกังวล
.
แต่ถ้าเราดำเนินชีวิตอย่างมีสติ
ปล่อยวางสิ่งต่าง ๆ เป็น
ความเครียดไม่เกิด ความวิตกกังวลไม่เกิด
แล้วเราจะพบเลยว่าชีวิตเราดีขึ้น
เราสามารถที่จะแก้ไขปัญหาต่าง ๆ
โดยไม่ทุกข์ไปกับมันได้
.
คนที่ฝึกจิตได้ดีแล้วจนนิ่งสงบอยู่
เขาจะมีความสุขกับการอยู่กับตัวเอง
แสวงหาสิ่งต่าง ๆ ภายนอกลดลง
แต่ถ้าใจเรามันไม่นิ่ง
มันต้องคอยแสวงหาไปเรื่อยไม่มีที่สิ้นสุด
.
แล้วคนที่เขาฝึกสติให้ตั้งมั่นเป็น
เมื่อถึงเวลาที่ต้องทำงานสร้างสรรค์สิ่งต่าง ๆ
ก็จะมีความสร้างสรรค์ต่าง ๆ
ที่น่าทึ่งน่าอัศจรรย์เนี่ยมันเกื้อกูลทุกอย่าง
หน้าที่การงานเรา ชีวิตเรา ครอบครัวเรา
การใช้ชีวิตของเรามันจะดีขึ้นโดยลำดับ
ถ้าเราปฏิบัติธรรมได้ถูกต้อง
ความเร่าร้อนลดลง ใจเย็นขึ้น สงบขึ้น
มีความสุขขึ้น เบิกบานขึ้น
เราจะสัมผัสประสบการณ์ต่าง ๆ
เหล่านี้ได้ด้วยตนเอง ถ้าเราปฏิบัติธรรม
.
.................................

ธรรมบรรยาย โดยพระมหาวรพรต กิตติวโร